WAKACYJNIE - GIBLARTAR

Udało się zorganizować kilka dni wolnego i pojechaliśmy. (zanim UK wyjdzie z Unii)

Giblartar, brytyjskie terytorium zamorskie na południowym wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego, u wyjścia Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki. Od północy graniczy z Hiszpanią. Powierzchnia wynosi 6,55 kilometra kwadratowego, co przy liczbie trochę ponad 29000 ludności daje mu jedno z najgęściej zaludnionych miejsc na świecie.
Charakterystycznym punktem jest Skała Giblartarska.
Językiem urzędowym jest angielski, ale bez problemu można porozumieć się po hiszpańsku.

Taka mapka, do kupienia w budce.

Więcej danych bez problemu można znaleźć w necie.

Giblartar ma bardzo bogatą historię, dużo zabytków, pomników, stary cmentarz.
Tam, w wypadku lotniczym  4 lipca  1943 roku zginął generał Sikorski.

Było ogólnie, a teraz o tym co mi się najbardziej podobało. No może te najważniejsze punkty.
Żeby dostać się na Giblartar trzeba przejść przez przejście graniczne, takie prawdziwe, z budkami i kontrolą. A tuż za przejściem jest lotnisko!  Ha! Czynne lotnisko, a pas startowy znajduje się 5 metrów n.p.m. Widać to na pierwszym zdjęciu.
W momencie gdy startuje lub ląduje samolot ulica zostaje zamknięta, a ruch na niej zostaje wstrzymany. Trzeba poczekać, aż samolot "zrobi swoje" i szlaban zostaje podniesiony.

Kolejna atrakcja to Góra, zwana Skałą Giblartarską. Można się na nią dostać na dwa sposoby. Albo na nóżkach, albo kolejką linową. Jak już nam się to uda - widoki cudowne.

 A tak góra prezentuje się na tle innych duzych budowli (tych zbudowanych przez człowieka)

Gdy już jesteśmy na górze to mamy raj dla oczu. Tu w oddali Hiszpania. Na dole po lewej widać pas startowy.

Patrząc w drugą stronę, przy dobrej pogodzie można dojrzeć  Afrykę .

Pogoda fajna. Co jakiś czas muskały nas nisko przesuwające się chmury.
Nie przebywaliśmy bezpośrednio na słońcu, a i tak pięknie nas opaliło.

Bardzo fajnie się spaceruje,  tylko trzeba uważać na małpy. Jest ich bardzo dużo. I wcale nie boją się ludzi. Są na tyle odważne i sprytne (czytaj bezczelne), że potrafią wskoczyć na plecak, otworzyć go i wyjąć co w łapy wpadnie.
Nawet z ręki wyrwą jedzenie, a nawet telefon i....... w nogi.

Jeszcze kilka widoczków:

I tak dookoła... Z jednej strony port i miasteczko, z drugiej plaże....

Zatrzymaliśmy się w hotelu po drugiej stronie zatoki z widokiem na Giblartar.
A w niedzielny poranek na plaży zjedliśmy śniadanie.
Plaża ta bogata jest w wielkie piękne muszelki, które pokazałam w poście poprzednim. Nie mogłam się oprzeć, żeby się po nie nie schylać.
Jeszcze je kiedyś pokażę,  już całkiem nie długo.

Widać, że to ziemia angielska :

Na rogach ulic czerwone budki telefoniczne, skrzynki na listy.....

W sumie to mogłabym tak jeszcze fotki pokazywać i pokazywać.
Bardzo mi się tam podobało.

Pozdrawiam Was serdecznie , taką oto fotką, z widokiem na wiadomy cel:

Myśli giblartarskie....