OCIEPLACZ NA RĘCE

Nie wiem jak to się fachowo nazywa, więc ja to nazwałam właśnie tak : ocieplacz na ręce,  decolowo do wózka.
Jak to u mnie bywa, pomysł dojrzewał kilka dni w głowie. Nie twierdzę, że to ja wymyśliłam, oczywiście mogłam kupić, ale to co w głowie się kluło dotyczyło uszycia takiego czegoś samodzielnie.
Materiał nawet kupiłam, ale po kilku dniach użyłam tego ze starych zasobów. Jest to raczej cerata na kuchenny stół - tutaj idealnie. W środek poszedł start szalik Połówka, taki markowy, więc zezwolenie na użycie dostałam (bo i tak już któryś rok w szufladzie leży) warunek: żeby logo zostawić. Więc jakby nie było ocieplacz wyszedł markowy :) Tak obszyłam ręcznie, że jeszcze w środku powstała kieszonka, w którą włożyłam jeszcze jeden stary szalik. Przez co ocieplacz stał się sztywniejszy i cieplejszy.

Po założeniu na rączkę wózka zapina się go z każdej strony na dwa guziczki. W środku ma rzepy. I na środeczku ozdobny guziczek, który podczymuje wewnętrzną rzepe.
I obowiązkowo przetestowany w warunkach zimowych. Padło na bardzo wietrzny dzień.

Swoją rolę spełnia. Pierworodny twierdzi, że teraz jest za gorąco :)

Tak to się oto matka spisała.

Dziękuję za wszelkie porady związane z GWEN. Na pewno skorzystam i na przyszłość zapamiętam.

Miłego weekendu Wam życzę.
Spacerowego :)

Myśli ocieplone