ZACZYTAŁAM SIĘ.

Wiem wiem.  Chwilę mnie nie było. A to dlatego , że się zaczytałam. W sumie  już skończyłam kilka dni temu, ale dalej we mnie siedzi.
Ale od początku.
Już kiedyś o tym wspomniałam, na starym blogu, ale zacznę jeszcze raz.
Kilkanaście lat temu zaczęła się 'Poteromania'. Obserwowałam w tv jak to się zaczynało. Pierwsza wydana książka, pierwsze tłumaczenie i premiera w Polsce, kolejna książka, pierwszy film, dzieci (i nie tylko dzieci, bo dorośli też) stojące w długich kolejkach przed księgarniami, kinami, poprzebierani, i te wyścigi po książki itd itd.
Sama nie lubię takiej tematyki (bardziej kryminałki i thillery) ale .....

Przyglądałam się i myślałam (jak pewnie większość) :  eeee jakaś tam bajka, dla dzieci, komercja, nagłaśniają, czysty biznes, a może się  podoba ?,  może jednak jest ciekawa....
No właśnie... ciekawa.... i mi też to nie dało spokoju... ale spokojnie spokojnie....  Po jakimś czasie , sześć lat temu musiałam dużo leżeć i wypoczywać, i tak jakoś sobie pomyślałam że może by poczytał? A co mi szkodzi ! I nawet wybrałam się do biblioteki, ale nie było części pierwszej. No to co się będę brała za drugą. I tak minął rok, drugi.... a później przyjechałam tu gdzie jestem... i poznałam pewną dziewczynę, blisko mnie mieszkającą i okazało się że ona lubi czytać i ma wszystkie części HP!  No to na co miałam czekać?
I zaczęłam we wrześniu 2011r . (wreszcie)

No i po pierwszej przeczytanej książce 'poteromania' dopadła i mnie. Trzy kolejne książki przeczytałam sobie spokojnie. Lekko zaraziłam Pierworodnego. Też zaczął czytać tyle że z moją pomocą, więc czytałam po raz drugi ;-) Umówiliśmy się , że po każdej skończonej części oglądamy film. A potem siedzimy i 'obgadujemy' różnice między książką a filmem. Teraz on kończy czytać czwartą część, a ja.? A ja jak chwyciłam czwartą tak za ciosem poleciałam aż do ostatniej!
Muszę przyznać, że bardzo mi się podoba cała ta seria HP. Jedne przygody  mniej, inne bardziej. Śmiałam się, kibicowałam bohaterom, ale zdarzało się że w pewnych momentach czytać nie mogłam bo mi oczy lekko pociły. Tak, tak. Znalazłam tam też kilka pięknych i wzruszających momentów. 
Gorąco Wam polecam. Nie ważne ile masz lat. Warto przeczytać, choćby pierwszą, drugą... a reszta już sama poleci.  Różnica między książką a filmem ogromna (wg mnie, nie wiem czy oglądając sam film wiedziałabym o co chodzi). Nie da się pewnych rzeczy pokazać. Trzeba je przeczytać, spokojnie zrozumieć. Wchłonąć.

Jak ktoś dotarł do końca tego wpisu, to  mu bardzo gratuluję wytrwałości, i mam nadzieję, że choć trochę zachęciłam do przeczytania książek: Harry Potter  i  ... .
Pierworodny namówił babcię ;-) którą tak książki zainteresowały , że zaczęła na święta i tuż po nowym roku skończyła ;-) a mówiła że takich bajek nie lubi ;-) hihihi



No więc Mugole ! do książek !